Nazywam się Cukinia - Gilles Paris

Dziesięcioletni Ikar zwany Cukinią po licznych perypetiach trafia do domu dziecka. Smutna historia o losie kilkulatka? Tak, ale także zaskakująca opowieść przedstawiająca trudny świat dorosłych widziany oczami dziecka, które po stracie matki chce zabić niebo, uczy się przetrwania w niekorzystnych warunkach, a w końcu zdobywa przyjaciół i szczęśliwą rodzinę. „Prosta” historia dla dorosłych odbiorców, przy której będziecie ronić łzy i głośno chichotać.
Autor pozwala nam spojrzeć na problemy oczami dziecka, które na swój własny sposób tłumaczy sobie świat i to, co je w nim spotyka. Nie stroni od trudnych tematów, jak śmierć czy przemoc. Książka zmusza nas, swą szczerością i prostotą przekazu, do refleksji, przemyśleń, jak traktujemy dzieci i drugiego człowieka i czy jesteśmy naprawdę dobrymi ludźmi.
A fanom kina polecam animowaną ekranizację.

[Recenzja ukazała się w "Gazecie Wyborczej" w dn. 24.11.2017]