To książka o nas, dorosłych. Zatraciliśmy się (wiem, że nie wszyscy) w pracy. Jemy, śpimy i pracujemy. Kto ma, to jeszcze siedzi w samochodzie i dokądś pędzi. Świat robi się szary i płaski...
Tak tez stało się z bohaterem z opowiadania autorstwa Olgi Tokarczuk i Joanny Concejo. Praca stała się sensem jego życia. Pracował dużo i szybko. Dostrzegał szarości wokół siebie. Czuł, że zagubił gdzieś swą duszę... Postanowił się wyciszyć i poczekać, aż jego dusza go dogoni... Czekał... Aż pewnego dnia...
Przepiękna filozoficzna opowieść o ważności, cierpliwości i dostrzeganiu tego, co ważne w życiu. Słów tu nie wiele, ale są wyważone i mocne. Za to obrazy grają tu pierwsze skrzypce. Publikacja zawiera dwie opowieści. Mogłyby istnieć oddzielnie. Razem tworzą arcydzieło.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz